Mediprudentie

Wat is mediprudentie?

Mediprudentie heeft tot doel de kwaliteit van de verzekeringsgeneeskundige beroepspraktijk te verbeteren.

De vereniging van verzekeringsartsen NWG formuleerde de volgende drie doelen:

1. Mediprudentie levert een bijdrage aan de kwaliteitsborging. Mediprudentie is een naslagwerk voor de verzekeringsarts in de dagelijkse praktijk, waarin hij bouwstenen kan vinden voor de argumentatie van een gegeven claimbeoordeling.

2. Mediprudentie kan ook een leermiddel zijn en deel uitmaken van de leercirkel van de verzekeringsarts. Het geeft de gelegenheid om te reflecteren op de eigen beoordeling en de daarbij gehanteerde uitgangspunten. Zo wordt de link gelegd tussen de meer algemene protocollen en de specifieke toepassing in de praktijk.

3. Mediprudentie kan een bron zijn van vragen voor nader onderzoek en van de evaluatie van de verzekeringsgeneeskundige toepassing van protocollen en multidisciplinaire richtlijnen. Indirect kan mediprudentie hiermee bijdragen aan de bijstelling van die protocollen en richtlijnen.

Bij mediprudentie wordt een vraag of dilemma uit de keuringspraktijk geformuleerd aan de hand van een gevalsbeschrijving (casus). Daar wordt een beargumenteerd antwoord en eventueel advies (bijvoorbeeld voor nader wetenschappelijk onderzoek) aan toegevoegd. Dit geheel wordt vervolgens opgenomen in een database, die door verzekeringsartsen kan worden geraadpleegd.

Op advies van de Gezondheidsraad heeft de toenmalige minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid het UWV en de beroepsvereniging van verzekeringsartsen NWG verzocht zo'n kwaliteitsinstrument te ontwikkelen. De bedoeling van de Gezondheidsraad en de minister was dat patiëntenorganisaties daarbij zouden worden betrokken. Dat gebeurde echter niet. Drie patiëntenorganisaties hebben met het project POM toen zelf het initiatief genomen. Dit resulteerde er in dat casussen, die door deze organisaties werden gemaakt vanuit patiëntenperspectief, werden opgenomen in de database.